Anderhalf jaar heeft ze aan de verwachtingen van anderen voldaan. Haar bevalling duurde drie dagen, omdat ze geen ruggenprik durfde te vragen. Ze dwong zichzelf borstvoeding te geven en de kleren van haar kindje moesten altijd perfect matchen. En niet te vergeten: meteen strak in het vel na de zwangerschap. Totdat ze zichzelf terug zag tijdens het vloggen. “Waar ben ik toch mee bezig!” riep ze uit. Op social media zie je zo vaak het perfect plaatje, dat ze zich af vroeg hoe ze het voor elkaar moest krijgen. De Mamasita van de maand Linda (28) vertelt hoe ze geleerd heeft om naar haar eigen gevoel te luisteren.
Geef niet teveel ruimte aan de verwachtingen van anderen. Je hoeft niet bang te zijn om naar je eigen stemmetje te luisteren
Fotografie, haar & visagie: Dave Sewtahal. Interview & styling: Nazia Witkamp.
Ik loop voor het eerst binnen in onze nieuwe locatie: Frank Salon. Een prachtige haarsalon waar aan tafel een mooie vrouw zit die mij toelacht. Dat moet Linda zijn! Ik volg Linda al een tijdje op Instagram en het is zo leuk om haar in het echt te ontmoeten. Net zoals in haar vlog Dailylifebylin is Linda een spontane, leuke vrouw die open vertelt over haar reis in moederschap.
Wie ben je? Wat doe je? Waarom doe je dat?
Ik ben Linda Westdijk 28 jaar. Mijn vriend Alexander (42) en ik zijn trotse ouders van Dinand (2). Sinds kort wonen we heerlijk in onze nieuwe woning in Papendrecht. Ik werk op zaterdag in de keuken van een lunchzaak. Ik doe de boekhouding, aankleding en de marketing van Khotinsky in Dordrecht. Khotinsky is de grand cafe van mijn vriend en zit in een gebouw van een voormalig energiehuis. Ook heeft hij een cateringbedrijf en een mooie evenmentenlokatie de Raedtskelder in Dordrecht waar ik nauw bij betrokken ben. Daarnaast heb ik een eigen lifestyle blog & vlog Dailylifebylin. Ik vind het heerlijk om hier allemaal mee bezig te zijn. Tijdens mijn studie rechten kwam ik in de horeca terecht. Dat beviel mij zo goed dat ik gestopt ben met studeren en fulltime in de horeca ben gaan werken. Mensen zeggen dat het zonde is dat ik mijn studie niet heb afgemaakt, maar ik heb er geen moment spijt van.
Een fulltime baan in de horeca en eigen lifestyle blog & vlog. Hoe combineer je jouw werk en passie met moederschap?
Voordat ik moeder werd bestond mijn leven uit werk en een druk sociaal leven. Ik was ongeveer 50 a 60 uur per week aan het werk en in de avonden nauwelijks thuis. Ik werk nu gemiddeld 38 uur per week. Sinds ik moeder ben geworden heb ik mijn nieuwe leven omarmt en meer ritme toegepast. Desondanks vind ik het soms nog steeds een uitdaging. Bijvoorbeeld de ochtenddrukte; Aankleden, ontbijtje, Dinand wegbrengen naar het kinderdagverblijf en zorgen dat ik op tijd ben op mijn werk. Daarbij is de horeca niet voorspelbaar qua werktijden. Het kan een uitdaging zijn als er last minute een groep van twintig man binnen komt lopen. Dan spring ik in de regelmodus om dat over te dragen aan een collega zodat ik op tijd weg kan om Dinand te halen. Ik heb gelukkig veel hulp aan mijn moeder die één keer in de week oppast. De beste vriendin van mijn moeder past ook één keer in de week op. Dinand gaat twee dagen in de week naar het kinderdagverblijf en woensdag is mijn dag met Dinand. Voor wat betreft mijn blog & vlog Dailylifebylin gaat het vrij soepel. Dinand is onderdeel van mijn blog & vlog Dailylifebylin. Hierdoor kan ik mijn passie makkelijk combineren met moederschap. Als ik aan het vloggen ben neem ik Dinand lekker overal mee naartoe en hij vindt dat ontzettend leuk. Dinand maakt het allemaal wat losser en vrolijker.
Hoe ben je erop gekomen om je eigen lifestyleblog Dailylifebylin te beginnen?
Ik kon niet genieten van mijn zwangerschap. Ik had verwacht dat ik op een roze wolk zou zitten maar in plaats daarvan voelde ik me verdrietig, bezorgd en onzeker. Ik had het gevoel dat er iets mis was met mij. Ik kon op dat moment geen soortgelijke verhalen lezen of vinden en besloot een eigen blog te starten waarop ik mijn ervaring deel. De mooie dingen, maar ook de de dagen dat ik even niet lekker in mijn vel zit komen ook aan bod. Ik merkte dat het spreken voor een camera mij beter ligt dan bloggen. Ik heb toen een weekvlog geupload naar mijn YouTube kanaal en daar werd zo positief op gereageerd dat ik besloot om dit door te zetten. Het zou ontzettend gaaf zijn als ik hiermee succesvol word, maar wat ik het mooiste vind is dat ik op deze manier een mooie documentatie heb van ons leven met Dinand.
Kan je wat meer vertellen waarom je niet kon genieten van jouw zwangerschap?
Ik ben een controlfreak en tijdens de zwangerschap sloeg ik daarin door. Ik was constant bezig of het wel goed ging met de baby in mijn buik. Ik merkte dat ik mij niet comfortabel voelde bij de verloskundigenpraktijk. De echo’s die ik standaard kreeg tijdens mijn zwangerschap vond ik te weinig. Ik had behoefte om de baby vaker te zien en te horen. Zijn ontwikkeling nauw te volgen. Alexander en ik gingen op babymoon. Een vakantie met zijn tweetjes voordat de baby komt. Deze vakantie was een drama. Ik had mijn twintig weken echo nog niet gehad en tijdens mijn vakantie was ik elke dag bezig of het wel goed ging met de baby. Op een gegeven moment was ik mijzelf aan het gek maken en besloten wij drie dagen eerder naar huis te gaan. Ik voelde mij daar wel schuldig over. Omdat Alexander drie bedrijven runt gaan we weinig op vakantie. Hij was zo lief en geduldig voor mij.
Je maakte je zo druk om de gezondheid van je baby dat je niet kon genieten van je zwangerschap. Waar komt dat vandaan denk je?
Ik zat vast in een vicieuze cirkel. Ik heb last van migraine. Op het moment dat ik een migraine aanval krijg dan verlies ik de controle. Het gevoel in je handen valt weg, je zicht en spraak. In combinatie met de hormonen die je hebt tijdens de zwangerschap verloor ik het vertrouwen in mijzelf en mijn lichaam. Ik kon hier mentaal geen rust in vinden. Ik sliep te weinig, bleef maar rampscenario’s in mijn hoofd bedenken en at slecht. Ik voelde mij zwak en afhankelijk en dat wilde ik niet. Pas toen ik Dinand in mijn armen had kon ik de rust vinden. Ik ben al een tijd onder behandeling bij de Osteopaat. Stress is de oorzaak van mijn migraine, evenals veel werken en slecht eten. Daarom vind ik het belangrijk om regelmaat te hebben en goed te eten. Rust en regelmaat is niet alleen goed voor Dinand, maar ook voor mij.
Hoe ging je bevalling?
Het was een zware bevalling. Ik heb drie dagen over mijn bevalling gedaan en niet geluisterd naar mijn eigen gevoel. Ik ben wel zeven of acht keer gestript. Ik wilde graag een ruggenprik, maar was gevoelig voor de mening van mijn omgeving. Mensen geven soms ongevraagd goedbedoeld advies: “40 jaar geleden bevielen wij vrouwen zonder ruggenprik, wat een flauwekul”. Door mijn geldingsdrang wilde ik laten zien dat ik net als die vrouwen ook zonder ruggenprik ging bevallen! Dat zou ik ze dan mooi vertellen als ik die vrouwen weer tegen kwam. Als ik hieraan terugdenk, dan is het te absurd voor woorden dat ik dit zo voelde. Iedere vrouw, situatie en bevalling is anders. Het is geen wedstrijd. De laatste twee dagen van mijn bevalling waren zo heftig dat ik uiteindelijk heb besloten om wel een ruggenprik te nemen. Toen de ruggenprik erin zat voelde ik mij meteen een stuk beter. Ik ging in anderhalf uur van drie centimeter naar tien centimeter ontsluiting. Achteraf gezien had ik meteen die ruggenprik moeten durven vragen. Dan had mijn bevalling niet drie dagen geduurd.
Door mijn geldingsdrang wilde ik laten zien dat ik net als die vrouwen ook zonder ruggenprik ging bevallen! Dat zou ik ze dan mooi vertellen als ik die vrouwen weer tegen kwam.
Wat vind je het zwaarste aan moederschap?
Aan de verwachtingen voldoen van anderen. Daar was ik in het begin heel gevoelig voor. Ik dwong mezelf borstvoeding te geven terwijl het niet op gang kwam. Ik wilde eigenlijk stoppen maar dacht dat ik tekort deed aan Dinand. Op social media zie je zo vaak het perfecte plaatje, dat ik dacht dat dit de standaard is. De kleren van je baby moeten perfect matchen, moeders die na de zwangerschap meteen strak in het vel zitten. Ik probeerde dit allemaal na te streven. Terwijl ik ‘s avonds in mijn onesie en Ben en Jerry’s op de bank zat te malen hoe ik het allemaal voor elkaar moest krijgen. Het heeft anderhalf jaar geduurd voordat ik dit kon loslaten. Tijdens het editen van mijn vlog zag ik mezelf en dacht ik ‘wat ben ik toch aan het doen’! Door het vloggen besefte ik dat ik de buitenwereld niet hoef te pleasen. Het gaat erom dat jij gelukkig bent met jouw gezin op een manier die bij jou past.
Wat vind je het mooiste aan moederschap?
Door Dinand heb ik geleerd dat veel dingen eigenlijk niet zo belangrijk zijn. Doordat ik dit besef, ben ik meer gaan genieten van alle kleine dingen waar ik voorheen geen tijd voor had. Ik kan er zo van genieten als ik lekker gekookt heb en wij met ons drieën aan tafel zitten en lekker aan het eten zijn. Ik had vroeger een druk, gehaast en vluchtig leven. Ik ben veel losser geworden en heb geleerd dat ik zelf vrije tijd kan creëren.
Hoe zou je Dinand omschrijven?
Dinand is een super vrolijk, gezellig en enthousiast mannetje. Als hij thuis komt doet hij muziek aan en gaat hij lekker dansen. Pakt een blokje dublo die hij gebruikt als microfoon en zingt dan luidkeels mee. Hij imiteert Alexander en mij als een ware acteur. Het is zo mooi om te zien hoe onbevangen kinderen zijn. Als je ziet hoe makkelijk een kind plezier kan hebben en zich daarin niets aantrekt van de omgeving, dan besef je dat je ook een andere kijk kan hebben op het leven. Ik heb hierdoor geleerd om meer naar mijzelf te luisteren.
Wat wil je Dinand meegeven?
Gelijkheid. Zoals cultuur en sexualteit. Dat hij mensen niet in een hokje duwt of een label opplakt. Dat Dinand weet dat we over alles kunnen praten zonder dat het raar is. Iedereen is anders en dat is prima. Wij waren laatst in de speeltuin van de Efteling. Daar was een dame gekleed in een burka. De mensen om ons heen zaten haar aan te staren en haalde de kinderen weg van de speeltoestellen en liepen de speeltuin uit. Ik schrok ontzettend van deze reactie. Ik zag aan Dinand dat hij ook schrok van de mevrouw. Ik stond in de buurt van de mevrouw in de burka en besloot een gesprek met haar aan te gaan. Ik vroeg haar of ze een leuke dag had gehad in de Efteling en er volgde een open gesprek. Op een gegeven moment was Dinand lekker aan het spelen met haar dochtertje. Ik vond het zo erg om te zien hoe mensen haar aankeken en vervolgens wegliepen. Ze begon hier zelf ook over en deelde met mij dat ze het lastig vond dat er zo op haar werd gereageerd. Ik was die dag de eerste die met haar een gesprek voerde.
Soms schrik ik ervan hoe mensen kunnen reageren op elkaar. Hoe we elkaar kunnen veroordelen.
Wat vind je van de mommy wars?
Soms schrik ik ervan hoe mensen kunnen reageren op elkaar. Hoe we elkaar kunnen veroordelen. Er zijn zoveel mogelijkheden om je kindje op te voeden en als je dit met de beste intenties doet, wat maakt het dan uit hoe je het doet? Zelf werd ik er ook op aangesproken omdat ik fulltime werk en een weekendje weg wilde met Alexander. Dat ik dan maar minder moest gaan werken. We kunnen elkaar helpen en naar elkaar luisteren in plaats een mening te hebben over de ander.
Tot slot: wat is jouw belangrijkste tip voor andere moeders?
Volg je eigen gevoel. Geef niet teveel ruimte aan de verwachtingen van anderen. Je hoeft niet bang te zijn om naar je eigen stemmetje te luisteren. Doe wat goed voelt voor jou en jouw gezin. Als ik dit in het begin had gedaan dan had ik het mezelf een stuk makkelijker gemaakt. Niemand leidt het perfecte leven.
